نوروز: جشن سال نو در این کشورها : جایی که نوروز مردم را گرد هم می آورد: راهنمای کشورهایی که سال نو ایرانی را جشن می گیرند
جشن‌های نوروزی در سراسر جهان: کشورها و فرهنگ‌ها
نوروز جشنی ایرانی است که آغاز سال نو را در ایران و دیگر کشورهای منطقه مانند افغانستان، تاجیکستان و ازبکستان جشن می گیرد. کلمه «نوروز» در فارسی به «روز نو» ترجمه می‌شود و این جشن معمولاً در اولین روز بهار، یعنی حدود 21 مارس برگزار می‌شود.
تعریف و تاریخچه نوروز
نوروز که در فارسی به معنای روز نو است، جشن سنتی ایرانیان بهار و سال نو ایرانی است. این تعطیلات در اعتدال بهاری، معمولاً در 20 یا 21 مارس است و در تقویم ایرانی آغاز سال جدید است.
خاستگاه نوروز را می توان در ایران باستان جستجو کرد، جایی که به عنوان یک جشن بت پرستی جشن می گرفت. این عید بعدها توسط زرتشتیان پذیرفته شد و آن را یک مناسبت مذهبی می دانستند. بر اساس سنت زرتشتیان، ایزد اهورا مزدا جهان را در اولین روز بهار آفرید و نوروز جشن این آفرینش بود.
با گذشت زمان، نوروز به یک تعطیلات سکولار تبدیل شد و توسط مردم از ادیان و قومیت های مختلف در سراسر منطقه جشن گرفته می شد. امروزه در ایران، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، آذربایجان و دیگر کشورهایی که نفوذ فارسی قابل توجهی دارند، این جشن مهم است.
جشن های نوروزی معمولاً 13 روز طول می کشد و با یک سری آداب و سنن مشخص می شود. قبل از تعطیلات، خانواده ها به منظور آماده شدن برای سال جدید، خانه های خود را که به خانه تکانی معروف است، به طور کامل نظافت می کنند. آنها همچنین لباس های نو می خرند و خانه های خود را با گل و سایر وسایل جشن تزئین می کنند.
در روز نوروز، خانواده‌ها برای یک وعده غذایی خاص به نام «هفت سین» گرد هم می‌آیند که شامل هفت آیتم نمادین است که در فارسی با حرف «س» شروع می‌شود. این اقلام عبارتند از: سبزه (جوانه)، سمنو (پودینگ شیرین)، سنجد (میوه خشک)، سیر (سیر)، سیب (سیب)، سماق (سماق) و سرکه. ” (سرکه). موارد دیگری مانند آینه و شمع نیز در هفت سین گنجانده شده است.
علاوه بر هفت سین، از دیگر سنت های نوروزی می توان به تبادل هدایا، دیدار با اقوام و دوستان و شرکت در مراسم و جشن های اجتماعی اشاره کرد. تعطیلات به عنوان زمان مهمی برای تجدید، تأمل و ارتباط مجدد با عزیزان و میراث فرهنگی فرد عمل می کند.
اهمیت نوروز در کشورهای شرکت کننده
نوروز جشن بسیار مهمی در کشورهایی است که در آن جشن گرفته می شود، زیرا نماد شروع، امید و تجدید است. این تعطیلات نه تنها زمانی برای جشن گرفتن آمدن بهار و آغاز سال جدید است، بلکه فرصتی برای مردم برای ارتباط با خانواده، دوستان و جوامع خود است.
نوروز سراسر جهان نقشه
نوروز در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می شود، اما در بسیاری از کشورهای آسیای مرکزی از جمله ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در اینجا مروری کوتاه بر نحوه جشن گرفتن نوروز در این کشورها است
مثلاً در ایران، نوروز را مهم ترین عید سال می دانند و تدارک و جشن آن در تار و پود فرهنگ ایرانی تنیده شده است. این تعطیلات زمانی است که ایرانیان به گذشته خود فکر کنند و برای آینده خود برنامه ریزی کنند و در عین حال تعهد خود را نسبت به هویت فرهنگی و ملی خود تجدید کنند. جشن‌های نوروزی معمولاً دو هفته به طول می‌انجامد که در طی آن مردم برای دیدار با خانواده و دوستان، شرکت در کنسرت‌ها و رویدادهای فرهنگی و شرکت در فعالیت‌های خارج از منزل مانند پیک نیک و پیاده‌گردی، از کار و مدرسه مرخصی می‌گیرند.
به طور مشابه، در افغانستان، نوروز زمانی است که مردم گرد هم می آیند و فرهنگ و میراث مشترک خود را جشن می گیرند. این عید به ویژه برای پناهندگان افغان و جوامع دیاسپورا در سرتاسر جهان اهمیت دارد که از آن به عنوان فرصتی برای حفظ ارتباطات خود با سرزمین مادری خود و زنده نگه داشتن سنت های فرهنگی خود استفاده می کنند.
در آسیای مرکزی، نوروز به روشی مشابه جشن گرفته می‌شود و خانواده‌ها و جوامع دور هم جمع می‌شوند تا غذا را به اشتراک بگذارند، هدایایی را مبادله کنند و در رویدادهای فرهنگی مانند اجرای رقص و موسیقی شرکت کنند. این تعطیلات زمان مهمی برای مردم است تا دوباره با ریشه های خود ارتباط برقرار کنند و تاریخ و سنت های مشترک خود را جشن بگیرند.
نوروز در ایران
نوروز بخش عمیقی از فرهنگ و هویت ایرانیان است
نوروز بیش از 3000 سال است که در ایران جشن گرفته می شود و ریشه عمیقی در فرهنگ و تاریخ ایران دارد. اعتقاد بر این است که در ابتدا توسط زرتشتیان باستان به عنوان راهی برای نشان دادن آغاز بهار و آغاز سال جدید جشن گرفته می شده است.
نوروز به عنوان نماد هویت ایرانی تلقی می شود و راه مهمی برای ایرانیان برای ارتباط با میراث و سنت های خود است. این زمانی است که خانواده ها و دوستان گرد هم می آیند تا جشن بگیرند و در میراث فرهنگی خود سهیم شوند.
نوروز مهمترین تعطیلات ایران است و جشن آن عمیقاً در فرهنگ و تاریخ این کشور ریشه دارد. این تعطیلات که به مدت دو هفته ادامه دارد، زمانی است که ایرانیان با خانواده و دوستان خود گرد هم می آیند، فرا رسیدن بهار را جشن می گیرند و تعهد خود را به هویت فرهنگی خود تجدید می کنند.
در روز نوروز، خانواده‌ها برای یک وعده غذایی خاص به نام «هفت سین» گرد هم می‌آیند که شامل هفت آیتم نمادین است که در فارسی با حرف «س» شروع می‌شود.
علاوه بر هفت سین، دیگر آداب نوروزی در ایران عبارتند از:
بازدید از خانواده و دوستان: ایرانیان در ایام نوروز به دیدار اقوام و دوستان خود، به ویژه آنهایی که مسن‌تر هستند یا در دوردست‌ها زندگی می‌کنند، اهمیت می‌دهند. این دیدارها فرصتی برای نشان دادن احترام و تقویت پیوندهای اجتماعی است.
چهارشنبه سوری: ایرانیان در آستانه آخرین چهارشنبه قبل از عید نوروز، «چهارشنبه سوری» را جشن می گیرند که جشن آتش است. مردم در خیابان ها آتش روشن می کنند و از روی آن می پرند، در حالی که آهنگ های سنتی می خوانند و شعر می خوانند.
سیزده بیدار: ایرانیان در سیزدهمین روز نوروز به پیک نیک در پارک ها یا روستاها می روند. این به “سیزده بدار” یا “رهایی از سیزده” معروف است و اعتقاد بر این است که برای بقیه سال خوش شانسی می آورد.
غذاها و غذاهای نوروزی در ایران
غذاهای رنگارنگ و خوشمزه نوروزی از جمله سبزی پلو، ماهی و کوکو سبزی از عناصر ضروری جشن سال نو ایرانیان است.
غذاهای رنگارنگ و خوشمزه نوروزی از جمله سبزی پلو، ماهی و کوکو سبزی از عناصر ضروری جشن سال نو ایرانیان است.
نوروز نه تنها در ایران زمان جشن گرفتن است، بلکه برای لذت بردن از غذاها و غذاهای لذیذ نیز می باشد. در اینجا تعدادی از محبوب ترین غذاها و غذاهای نوروزی در ایران آورده شده است:
سبزی پلو ماهی: این غذای سنتی نوروزی است که از برنج سبزی با ماهی تشکیل شده است. برنج را با انواع سبزی ها مانند جعفری، گشنیز و شوید پخته می کنند و با ماهی کبابی یا سرخ شده سرو می شود.
کوکو سبزی: کوکو سبزی نوعی فریتاتای گیاهی است که معمولاً در عید نوروز به عنوان غذای جانبی سرو می شود. این غذا با ترکیبی از گیاهان تازه، تخم مرغ و ادویه درست می شود و اغلب با نان یا برنج سرو می شود.
آش رشته: آش رشته یک سوپ سنتی ایرانی است که معمولا در ایام نوروز سرو می شود. با انواع لوبیا و عدس، رشته و سبزی درست می شود و معمولا روی آن پیاز سرخ شده و نعناع می ریزند.
دلمه برگ مو: برگ های انگور شکم پر است که معمولاً در عید نوروز به عنوان پیش غذا سرو می شود. برگ های انگور را با مخلوطی از برنج، سبزی و گاهی اوقات گوشت پر می کنند.
نان نخودچی: نان نخودچی شیرینی سنتی ایرانی است که اغلب در ایام نوروز سرو می شود. آنها با آرد نخود، شکر و گلاب درست می شوند و اغلب با پسته تزئین می شوند.
حلوا: حلوا یک دسر شیرین است که معمولا در ایام نوروز در ایران سرو می شود. با مواد مختلفی مانند تاهین، شکر و آجیل درست می شود و اغلب به شکل قطعات کوچک و به اندازه لقمه در می آید.
نوروز در افغانستان نیز به طور گسترده جشن گرفته می شود، جایی که آن را یکی از مهم ترین اعیاد فرهنگی می دانند. این تعطیلات به مدت دو هفته جشن گرفته می شود که از اولین روز تقویم شمسی افغانستان آغاز می شود که معمولاً به 21 مارس می رسد.
در افغانستان، نوروز زمانی است که خانواده ها گرد هم می آیند و فرا رسیدن بهار را جشن می گیرند. مردم خانه های خود را تمیز می کنند و با گل تزئین می کنند و غذاها و شیرینی های مخصوص این مراسم را تهیه می کنند. برخی از آداب و رسوم سنتی نوروز در افغانستان عبارتند از:
سمنک: سمنک پودینگ شیرینی است که از جوانه گندم تهیه می شود و به طور سنتی در ایام نوروز در افغانستان تهیه می شود. به این صورت که گندم را یک شب خیس می کنند و می کوبند و می جوشانند تا حالت خمیری به خود بگیرد. سپس رب را صاف کرده و با شکر و آب مخلوط می‌کنیم و چند ساعت می‌جوشانیم تا به شکل پودینگ غلیظ شود.
هفت میوا: هفت میوا یک سالاد میوه سنتی افغانی است که معمولا در ایام نوروز سرو می شود. از هفت نوع میوه خشک مانند کشمش، زردآلو و انجیر درست می شود که یک شب در آب خیس می شود و سپس با هم در ظرفی سرو می شود.
گل سرخ: گل سرخ که به معنی گل سرخ است یک رقص سنتی افغانی است که در ایام نوروز اجرا می شود. معمولاً توسط زنان و دخترانی که لباس های رنگارنگ می پوشند و به صورت دایره ای با صدای طبل می رقصند، اجرا می شود.
بزکشی: بزکشی یک ورزش سنتی افغانستان است که اغلب در ایام نوروز انجام می شود. شبیه چوگان است، اما به جای توپ، بازیکنان از لاشه بز استفاده می کنند. هدف این است که لاشه بز را در یک منطقه تعیین شده حمل کنید و آن را به داخل دروازه پرتاب کنید.
نوروز زمانی برای تجدید و شروع جدید در افغانستان است و توسط مردم با هر سن و پیشینه ای جشن گرفته می شود. این تعطیلات بخش مهمی از فرهنگ و سنت افغانستان است و زمانی است که خانواده ها گرد هم می آیند، در شادی فصل سهیم می شوند و منتظر سال پیش رو هستند.
غذاهای سنتی افغانی نوروز
هفت میوا یک سالاد میوه سنتی افغانی است که معمولا در ایام نوروز سرو می شود.
هفت میوا یک سالاد میوه سنتی افغانی است که معمولاً دوری سرو می شود نوروز. از هفت نوع میوه خشک مانند کشمش، زردآلو و انجیر درست می شود که یک شب در آب خیس می شود و سپس با هم در ظرفی سرو می شود.
افغانستان دارای فرهنگ آشپزی غنی است و غذاهای لذیذ زیادی وجود دارد که به طور سنتی در نوروز تهیه می شود. در اینجا چند نمونه از غذاهای سنتی افغانی نوروز را مشاهده می کنید:
سبزی: سبزی یک غذای سنتی افغانی است که با اسفناج، گشنیز و سایر گیاهان درست می شود. معمولاً در عید نوروز به عنوان پیش غذا سرو می شود و اغلب با برنج مصرف می شود.
قابلی پالائو: قابلی پالا یک غذای محبوب برنج افغانی است که اغلب در مناسبت های خاص از جمله نوروز سرو می شود. با برنج باسماتی، گوشت بره، هویج، کشمش و آجیل درست می شود و اغلب با سبزی های تازه خرد شده تزئین می شود.
مانتو: مانتو یک پیراشکی سنتی افغانی است که معمولاً با گوشت چرخ کرده یا بره، پیاز و ادویه پر می شود. معمولاً با سس گوجه فرنگی و ماست سرو می شود.
آشاک: آشاک نوعی پیراشکی افغانی است که شبیه مانتو است، اما معمولاً با پیازچه و سبزی پر می‌شود و با سس گوجه‌فرنگی و ماست سرو می‌شود.
بولانی: بولانی نوعی نان شکم پر افغانی است که معمولاً با سیب زمینی، پیاز و سبزی پر می شود. در عید نوروز اغلب به عنوان پیش غذا سرو می شود.
کباب: کباب یک غذای محبوب افغانی است که اغلب در ایام نوروز سرو می شود. آنها معمولاً با گوشت ترشی مانند گوشت بره یا مرغ تهیه می شوند و به طور کامل کبابی می شوند.
فرنی: فرنی یک دسر سنتی افغانی است که اغلب در ایام نوروز سرو می شود. با شیر، شکر، هل و نشاسته ذرت درست می شود و روی آن را اغلب پسته یا بادام خرد شده می ریزند.
نوروز در آسیای مرکزی
نوروز به عنوان نمادی از هویت آسیای مرکزی تلقی می شود و راه مهمی برای مردم این منطقه برای ارتباط با میراث و سنت های خود است. زمانی است که مردم با افتخار پرچم های ملی خود را به نمایش می گذارند و لباس های سنتی به تن می کنند. بسیاری از مردم آسیای مرکزی این تعطیلات را زمانی برای تفکر در سال گذشته، تعیین اهداف برای آینده و طلب بخشش برای اشتباهات گذشته می دانند.
نوروز به عنوان نمادی از هویت آسیای مرکزی تلقی می شود و راه مهمی برای مردم این منطقه برای ارتباط با میراث و سنت های خود است. زمانی است که مردم با افتخار پرچم های ملی خود را به نمایش می گذارند و لباس های سنتی می پوشند.
نوروز به طور گسترده در سراسر آسیای مرکزی جشن گرفته می شود و در کشورهایی مانند قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان یک جشن مهم است. در حالی که تفاوت هایی در نحوه برگزاری این تعطیلات در کشورهای مختلف وجود دارد، همچنین شباهت های زیادی در آداب و رسوم و سنت های مرتبط با نوروز در آسیای مرکزی وجود دارد. برخی از ویژگی های مشترک جشن های نوروزی در آسیای مرکزی:
نظافت بهاره: مانند سایر کشورها، نظافت بهاره بخش مهمی از آمادگی برای نوروز در آسیای مرکزی است. مردم خانه‌هایشان را تمیز می‌کنند، فرش‌هایشان را می‌شویند، و تعمیر می‌کنند تا مطمئن شوند که همه چیز برای تعطیلات تازه و نو است.
هفت سین: سفره هفت سین سنتی است که در ایام نوروز در آسیای میانه استفاده می شود. این شامل هفت مورد است که با حرف فارسی “سین” که نماد فرا رسیدن بهار است شروع می شود. این اقلام معمولاً شامل سبزه (جوانه)، سمنو (پودینگ شیرین)، سنجد (میوه خشک)، سیر (سیر)، سرکه (سرکه)، سماق (سماق) و سکه (سکه) است.
لباس‌های جدید: بسیاری از مردم آسیای مرکزی لباس‌های جدیدی برای پوشیدن در نوروز می‌خرند، که نمادی از شروع‌های جدید و شروعی تازه است. زنان اغلب لباس‌های روشن و رنگارنگ می‌پوشند، در حالی که مردان لباس‌های سنتی مانند چپن یا کفتان می‌پوشند.
غذا و نوشیدنی: غذا و نوشیدنی نقش مهمی در جشن های نوروزی در آسیای مرکزی دارد. غذاهای سنتی ممکن است شامل پلو، کباب، سوپ و سالاد باشد. مردم همچنین چای سبز می نوشند که نماد مهمان نوازی است.
جشن ها: نوروز زمانی برای جشن ها و جشن ها در آسیای مرکزی است. مردم ممکن است در کنسرت ها، جشنواره ها و سایر رویدادهای فرهنگی شرکت کنند و کودکان اغلب هدایا و شیرینی دریافت می کنند.
ورزش و بازی: ورزش و بازی نیز بخشی از جشن های نوروزی در آسیای میانه است. مردم ممکن است بازی های سنتی مانند بزکشی (نوعی چوگان بازی با لاشه بز) یا کوکپار (نوعی چوگان بازی با لاشه بز یا گوساله) انجام دهند.
مروری بر کشورهای شرکت کننده (ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان و غیره)
نوروز در بسیاری از کشورهای جهان جشن گرفته می شود، اما در بسیاری از کشورهای آسیای مرکزی از جمله ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در اینجا مروری کوتاه بر نحوه جشن گرفتن نوروز در این کشورها است:
ازبکستان: نوروز در ازبکستان به عنوان تعطیلات عمومی جشن گرفته می شود و مردم با غذاها، بازی ها و موسیقی سنتی جشن می گیرند. یکی از سنت‌های اصلی در ازبکستان، تهیه سومالک، غذای شیرینی است که از گندم جوانه زده درست می‌شود. این غذا در قابلمه های بزرگ مشترک تهیه می شود و نیاز به ساعت ها هم زدن روی شعله باز دارد. Peo همچنین خانه های خود را با فرش و منسوجات سنتی تزئین می کنند و در مراسم جشن و کنسرت شرکت می کنند.
تاجیکستان: نوروز مهمترین عید در تاجیکستان است و چندین روز جشن گرفته می شود. مردم با غذاهای سنتی مانند سومانک (پودینگ شیرینی که از گندم جوانه زده تهیه می شود) و حلوا (شیرینی شیرین و غلیظی که از آرد و شکر تهیه می شود) جشن می گیرند. نوروز در تاجیکستان علاوه بر غذاهای سنتی، با پوشیدن لباس های نو، تبادل هدایا و برگزاری مجالس جشن نیز مشخص می شود.
قزاقستان: نوروز در قزاقستان نیز تعطیل رسمی است و مردم با غذاهای سنتی، موسیقی و رقص جشن می گیرند. یکی از سنت های مهم در قزاقستان درست کردن کوزه ناوریز است که از گوشت آب پز، گندم و شیر تهیه می شود. این غذا برای خانواده و دوستان سرو می شود و گفته می شود که نماد دوستی، اتحاد و رفاه است. مردم قزاقستان علاوه بر غذاهای سنتی، نوروز را با بازی های سنتی مانند کوکپار (نوعی چوگان بازی با لاشه بز یا گوساله) نیز جشن می گیرند.
قرقیزستان: نوروز در قرقیزستان با غذاهای سنتی مانند بشبارمک (غذایی که از گوشت پخته و رشته فرنگی درست می شود) و بورسوک (نوعی نان سرخ شده) جشن گرفته می شود. مردم همچنین خانه های خود را با منسوجات و فرش های سنتی تزئین می کنند و در مراسم جشن و کنسرت شرکت می کنند.
ترکمنستان: جشن نوروز در ترکمنستان با غذاهای سنتی مانند سملک و حلوا برگزار می شود و مردم نیز با پوشیدن لباس های سنتی، تبادل هدایا و شرکت در جشن ها و کنسرت ها جشن می گیرند. یکی از سنت های مهم در ترکمنستان روشن کردن آتش سال نو است که نماد گرما و روشنایی سال نو است.
عناصر منحصر به فرد جشن نوروز در هر کشور
اگرچه نوروز در بسیاری از کشورها جشن گرفته می شود، اما هر کشور آداب، سنت ها و غذاهای منحصر به فردی دارد که این تعطیلات را خاص می کند. در اینجا برخی از عناصر منحصر به فرد جشن نوروز در هر کشور آورده شده است:
ایران: در ایران سیزدهمین روز سال نو را «سیزده بدار» می نامند که به معنای خلاص شدن از سیزدهم است. ماندن در خانه در این روز بدشانسی تلقی می شود، بنابراین مردم روز را به پیک نیک و لذت بردن از طبیعت با خانواده و دوستان خود می گذرانند. همچنین اغلب سبزه را که جوانه گندم یا عدس است که برای هفت سین کاشته می شود، در آب جاری می اندازند تا نمادی از رها کردن سال قدیم و استقبال از سال جدید باشد.
افغانستان: در افغانستان مردم در شب قبل از نوروز با پریدن از روی آتش جشن می گیرند. اعتقاد بر این است که آتش پاک کننده و پاک کننده است و گفته می شود پریدن از روی آن باعث خوش شانسی و محافظت در برابر ارواح شیطانی می شود. مردم نیز خانه های خود را با گل های تازه تزئین می کنند و برای خود و خانواده لباس های نو می خرند.
ازبکستان: در ازبکستان مردم غذای مخصوصی به نام سومالک تهیه می کنند که از گندم جوانه زده درست می شود. این غذا در قابلمه های بزرگ مشترک تهیه می شود و نیاز به ساعت ها هم زدن روی شعله باز دارد. این نمادی از روحیه جمعی مردم ازبک در نظر گرفته می شود، زیرا برای تهیه آن نیاز به همکاری افراد زیادی است.
تاجیکستان: در تاجیکستان، مردم با تهیه غذایی به نام “هفت شیرینی” جشن می گیرند که یک بشقاب از هفت غذای شیرین مختلف است که تصور می شود نشان دهنده هفت روح مقدس زرتشتی است. شیرینی ها اغلب شامل آجیل، میوه های خشک و آب نبات هستند.
قزاقستان: در قزاقستان مردم با انجام بازی های سنتی جشن می گیرند، مانند کوکپار، نوعی چوگان که با لاشه بز یا گوساله بازی می شود. بازی بین دو تیم سوار بر اسب انجام می شود و هدف این است که لاشه را از روی خط دروازه تیم مقابل حمل کنند. این یک بازی از نظر فیزیکی سخت است و بخش مهمی از فرهنگ قزاقستان محسوب می شود.
قرقیزستان: مردم در قرقیزستان غذای مخصوصی به نام اوش پالو تهیه می کنند که نوعی پلو از گوشت، هویج، پیاز و برنج است. این غذا به طور سنتی با کازی، نوعی گوشت اسب دودی سرو می‌شود و نماد فراوانی و رفاه در نظر گرفته می‌شود.
ترکمنستان: در ترکمنستان، مردم با افروختن آتش سال نو جشن می گیرند که آتش بزرگی است که در مکان های عمومی روشن می شود. آتش نماد گرما و نور سال نو است و مردم اغلب دور آن می رقصند و آواز می خوانند.
نوروز در آذربایجان
نوروز در آذربایجان به نام نوروز بایرامی در زبان آذربایجانی شناخته می شود و یکی از جشن های مهم در این کشور است که در اواخر ماه مارس به مدت چند روز به مناسبت فرا رسیدن بهار و آغاز سال جدید جشن گرفته می شود.
نوروز همچنین در آذربایجان جشن مهمی است که به عنوان جشن بهاری و نمادی از تجدید طبیعت جشن گرفته می شود. نوروز در آذربایجان به «نوروز بایرامی» معروف است و از 20 تا 21 مارس مصادف با اعتدال بهاری جشن گرفته می شود.
یکی از آداب و رسوم مهم نوروز در آذربایجان، تهیه سفره هفت سین است که شامل هفت مورد است که در زبان آذربایجانی با حرف «س» شروع می شود. این اقلام شامل سامانی (جوانه گندم)، سماق (سماق خشک)، سرکه (وی) است.
نگار)، سیر (سیر)، سبزی (سبزی)، سنجد (میوه خشک) و سب (سیب). میز نیز با شمع، گل و شیرینی تزئین شده است.
در شب نوروز، مردم برای دفع ارواح خبیثه و بدشانسی، آتش روشن می کنند و از روی آن می پرند. آنها همچنین به دیدار دوستان و خانواده می روند و هدایا و شیرینی ها را رد و بدل می کنند. در مناطق روستایی، مردم اغلب با شرکت در بازی های سنتی و ورزش هایی مانند کشتی و اسب دوانی جشن می گیرند.
یکی دیگر از سنت های مهم نوروز در آذربایجان، مراسم «خونچه» است که در آن مردم دور سفره ای پر از شیرینی، آجیل و خشکبار جمع می شوند. آنها به نوبت لقمه ای از غذا را از سفره می چینند و برای سال جدید آرزو می کنند. اعتقاد بر این است که اگر غذای انتخابی فرد شیرین باشد، آرزو محقق خواهد شد.
نوروز در هند و پاکستان
جوامع مسلمان اسماعیلی و پارسی در هند و پاکستان نیز نوروز را به عنوان روز سال نو جشن می گیرند. این روز با شرکت در نمازهای خاص در مسجد، تهیه غذاهای ویژه و تبادل هدایا با خانواده و دوستان مشخص می شود. آنها همچنین در رویدادهای فرهنگی و اجرای موسیقی برای جشن گرفتن این مناسبت شرکت می کنند.
نوروز که با نام نوروز نیز شناخته می شود، توسط جوامع مسلمان پارسی و شیعه اسماعیلی در هند و پاکستان جشن گرفته می شود. در اینجا مروری کوتاه بر نحوه برگزاری نوروز در این کشورها داریم:
جامعه پارسی در هند: جامعه پارسی در هند که پیرو آیین زرتشتی هستند، نوروز را به عنوان روز سال نو جشن می گیرند. این روز با تمیز کردن خانه و تزئین آنها با گل، تهیه غذاهای ویژه و دیدار با خانواده و دوستان مشخص می شود. آنها همچنین در نمازهای ویژه در آتشکده که نمادی مقدس در آیین زرتشتی به شمار می رود، شرکت می کنند.
جامعه مسلمانان اسماعیلی در هند و پاکستان: جامعه مسلمانان اسماعیلی در هند و پاکستان نیز نوروز را به عنوان روز سال نو جشن می گیرند. این روز با شرکت در نمازهای خاص در مسجد، تهیه غذاهای ویژه و تبادل هدایا با خانواده و دوستان مشخص می شود. آنها همچنین در رویدادهای فرهنگی و اجرای موسیقی برای جشن گرفتن این مناسبت شرکت می کنند.
در هر دو کشور، جشن‌ها مشابه جشن‌های سایر کشورهای جشن‌گیر نوروز است، با تمرکز بر تجدید، بهار و شروع‌های نو. این روز همچنین با سفره هفت سین سنتی مشخص می شود که با هفت مورد که نمادی از ویژگی های مختلف است، مانند سیر برای سلامتی، سیب برای زیبایی و سکه برای ثروت تهیه می شود. در مجموع، نوروز یک مناسبت مهم و شاد برای جوامع مسلمان پارسی و اسماعیلی در هند و پاکستان است.
نوروز در کشورهای دیگر
کاخ سفید نوروز را به عنوان راهی برای شناخت اهمیت فرهنگی و تاریخی این تعطیلات، به‌ویژه در میان میلیون‌ها ایرانی تبار و آسیای مرکزی که در ایالات متحده زندگی می‌کنند، جشن می‌گیرد.
نوروز به عنوان جشنی که نماد تجدید، امید و آغازی جدید است، زمانی برای جشن گرفتن تنوع و مشارکت جوامع ایرانی و آسیای مرکزی در ایالات متحده و سراسر جهان است.
از دهه 1980، کاخ سفید بیانیه‌های سالانه‌ای صادر می‌کند و اهمیت نوروز را به رسمیت می‌شناسد و به کسانی که آن را جشن می‌گیرند، تبریک می‌فرستد. در سال‌های اخیر، کاخ سفید میزبان پذیرایی‌های نوروزی بوده است، جایی که مقامات دولتی، دیپلمات‌ها و رهبران جامعه گرد هم می‌آیند تا این تعطیلات را جشن بگیرند و به سنت‌ها و آداب و رسوم آن احترام بگذارند.
نوروز در کشورهای و مناطق دیگری فراتر از مواردی که قبلاً صحبت کردیم جشن گرفته می شود. در اینجا برخی از کشورهایی که نوروز در آن جشن گرفته می شود:
آلبانی: نوروز یا همان «نوروز» که در آلبانی شناخته می شود، در 14 مارس جشن گرفته می شود و یک جشن ملی به شمار می رود. این جشن ها شامل رویدادهای عمومی بزرگ مانند کنسرت و اجرای رقص و تهیه سنتی سفره هفت سین است.
چین: مردم اویغور، یک گروه اقلیت قومی در چین، نوروز را به عنوان یک جشن فرهنگی و مذهبی جشن می گیرند. این جشن ها شامل تهیه غذاهای سنتی مانند کوفته سرخ شده و سیخ گوشت و تبادل هدایا و شیرینی است.
گرجستان: نوروز یا «نوروزبا» در گرجستان توسط جوامع آذربایجانی و کردی جشن گرفته می شود. این جشن ها شامل سفره هفت سین سنتی و همچنین آتش بازی، موسیقی و رقص است.
عراق: عید نوروز توسط مردم کرد در عراق جشن گرفته می شود که به آن «نوروز» می گویند. این جشن ها شامل رویدادهای عمومی، مانند اجرای موسیقی و رقص، و همچنین روشن کردن آتش سنتی است.
سوریه: عید نوروز توسط مردم کرد در سوریه جشن گرفته می شود، جایی که به آن «نوروز» نیز می گویند. این جشن ها شامل رویدادهای عمومی مانند اجرای موسیقی و رقص و روشن کردن آتش سنتی است.
ترکمنستان: نوروز یا «نوروز بایرام» یک جشن ملی در ترکمنستان محسوب می‌شود و با رویدادهای عمومی بزرگ از جمله اجرای موسیقی سنتی و رقص جشن گرفته می‌شود.
مطالب مرتبط :
- میراث فرهنگی و معنوی ایران در یونسکو
- همه چیز درباره مراسم و جشن های ایرانی
- برگزاری فردینماشو سال99درکندلوس
- سایت کندلوس
- روستای کندلوس
